به چه علت ژن ها را دستکاری میکنند

به چه علت ژن ها را دستکاری میکنند را از سایت اسک 98 دریافت کنید.

ژن‌درمانی

منظور از ژن درمانی مجموعه‌ای از روش‌های درمانی است که طی آن با ترمیم و رفع عیب ژن، بیماری را درمان می‌کنند.

در گذشته تمام اقسام ژن درمانی متکی به نوعی ناقل (وکتور) برای انتقال عامل درمان به درون سلول بودند^[۱] اما در حال حاضر شیوه‌های دیگری نیز عرضه گردیده‌اند.^[۲][۳] نخستین عمل بالینی ژن درمانی در سال ۱۹۹۰ توسط موسسات ملی بهداشت ایالات متحده آمریکا انجام گرفت.

ژن‌ها که بر روی کرموزوم‌ها قرار دارند، واحدهای فیزیکی و کارکردی پایه‌ای بدن هستند. ژن‌ها توالی‌های اختصاصی بازهایی هستند که چگونگی ساخت پروتئین‌ها را رمزبندی می‌کنند. گرچه ژن‌ها بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند، اما این پروتئین‌ها هستند که اغلب کارکردهای حیاتی را انجام می‌دهند و حتی اکثریت ساختارهای سلولی را تشکیل می‌دهند. هنگامی که ژن‌ها به نحوی تغییر پیدا کنند که پروتئین‌های رمزبندی‌شده به وسیلهٔ آن‌ها نتوانند کارکردهای طبیعی‌شان را انجام دهند، بیماری‌های ژنتیکی به وجود می‌آیند. ژن‌درمانی تکنیکی است برای تصحیح ژن‌های معیوبی که مسئول ایجاد بیماری هستند. پژوهشگران ممکن است یکی از چندین رویکرد موجود را برای تصحیح ژن‌های معیوب به کار ببندند. ژن طبیعی ممکن است به درون یک محل غیراختصاصی درون ژنوم کاشته شود تا یک ژن بی‌کارکرد را جایگزین کند. این روش یک رویکرد رایج است. یک رویکرد دیگر تعویض ژن غیرطبیعی از طریق «بازترکیبی هومولوگ» است. ژن غیرطبیعی را می‌توان از طریق «جهش معکوس انتخابی» ترمیم کرد، که باعث می‌شود، ژن به کارکرد طبیعی‌اش بازگردد. تنظیم یک ژن خاص (میزانی را که یک ژن خاموش و روشن می‌شود) را نیز می‌توان تغییر داد.

در اغلب بررسی‌های ژن‌درمانی، ژن «طبیعی» به درون ژنوم وارد می‌شود تا جایگزین یک ژن بیماری‌زای «غیرطبیعی» شود. یک مولکول حامل که به آن ناقل(vector) می‌گویند، برای وارد کردن ژن درمان‌کننده به سلول‌های هدف بیمار مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در حال حاضر رایج‌ترین ناقل مورد استفاده ویروسی است که به‌طور ژنتیکی تغییرداده شده‌است، تا DNA طبیعی انسانی را حمل کند. ویروس‌ها طوری تکامل یافته‌اند تا ژن‌های‌شان را به شیوه‌ای آسیب‌زا به درون سلول‌های انسانی وارد کنند. دانشمندان سعی کرده‌اند تا از این توانایی ویروس‌ها سود ببرند و ژنوم ویروس‌ها را طوری دستکاری کنند که ژن‌های بیماری‌زا را از سلول حذف و ژن‌های درمان‌کننده را وارد آن کنند. سلول‌های هدف مثلاً سلول‌های کبد یا ریه بیمار با ناقل ویروسی آلوده می‌شوند. پروتئین‌های جدید دارای کارکرد که به وسیلهٔ ژن درمان‌کننده ایجاد می‌شوند، سلول را به وضعیت طبیعی بازمی‌گردانند. به غیر از ویروس‌ها، گزینه‌های دیگری برای وارد کردن ژن‌ها به درون سلول‌ها وجود دارد.

ساده‌ترین روش واردکردن مستقیم DNA درمانی به درون سلول است. این رویکرد از لحاظ کارکرد محدودیت دارد، زیرا می‌توان آن را تنها در مورد بافت‌های معینی به کار برد و نیاز به مقادیر زیادی DNA دارد. یک روش دیگر غیرویروسی برای واردکردن ژن‌ها به درون سلول، ایجاد کره مصنوعی لیپیدی (چربی) با هسته آب‌دار است. این کره‌ها که به آن لیپوزوم می‌گویند، DNA را از طریق غشای سلول هدف به درونآ ن منتقل می‌کنند. DNA درمانی را همچنین می‌توان با اتصال شیمیایی DNA به یک مولکول که به گیرنده‌های سلولی خاص متصل می‌شود، به درون سلول هدف وارد کرد. هنگامی که این مولکول به این گیرنده‌ها متصل می‌شود، DNA درمانی به وسیلهٔ غشای سلولی بلعیده می‌شود و به درون سلول راه می‌یابد.

انواع روش‌های ژن درمانی[ویرایش]

روش‌های ژن درمانی به سه دسته عمده طبقه‌بندی می‌شوند:

ژن درمانی در رده سلول‌های باردار[ویرایش]

ژن درمانی در رده سلول‌های سوماتیک[ویرایش]

ژن درمانی بدون وجود جاذبه[ویرایش]

ژن درمانی در مرحله جنینی[ویرایش]

ژن درمانی در مرحله جنینی مطالعه اثر ژن‌های فعال در مراحل جنینی مختلف برای درمان بیماری‌هاست.

ژن درمانی در لوله عصبی[ویرایش]

ژن درمانی در لوله عصبی مطالعه تأثیر ژن‌های فعال در لوله عصبی و نقش جهش در آن‌ها در بروز بیماری‌های ژنتیکی است. از جمله این تحقیقات روی پروتئین‌های خانواده سی‌دی‌ایکس و پروتئین‌های خانواده ساکس در فعال کردن ژن‌ها در لوله عصبی می‌باشد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

منبع مطلب : fa.wikipedia.org

مدیر محترم سایت fa.wikipedia.org لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

تغییر آینده با ویرایش ژن ها

تغییر آینده با ویرایش ژن ها

فناوری‌های موجود در زمینه‌ ویرایش ژن ها کمک می‌کند که علاوه بر درمان بیماری‌هایی که تا به امروز لاعلاج شناخته شده‌اند، بعضی از عیوب ژنتیکی هم رفع شوند. تکنولوژی‌های معدودی در این عرصه معرفی شده و قرار است که تیم‌های تحقیقاتی مختلف در این زمینه آغاز به کار کنند.

فناوری های موجود در زمینه‌ی ویرایش ژن ها کمک می‌کند که علاوه بر درمان بیماری هایی که تا به امروز لاعلاج شناخته شده‌اند، بعضی از عیوب ژنتیکی هم رفع شوند. تکنولوژی‌های معدودی در این عرصه معرفی شده و قرار است که تیم های تحقیقاتی مختلف در این زمینه آغاز به کار کنند.

"CRISPER" به عنوان روشی در تغییر DNA شناخته شده است که این قابلیت را دارد تا زندگی هر کس و هر چیزی که در زمین زندگی می‌کند را تغییر دهد.

متخصصان ژنتیک و بیوشیمی در ماه های اخیر بیانیه‌ی جسورانه‌ای منتشر کردند که نوعی دستاورد بزرگ در علم پزشکی محسوب می‌شود: "ژن‌های خود را ویرایش کنید."

در سال ۲۰۱۲ پرفسور "جنیفر دودنا" از دانشگاه کالیفرنیا با کمک روش CRISPER نحوه‌ی دفاع باکتری‌ها در برابر ویروس عفونی را کشف کرد.

اکنون دودنا و همکارش "امانوئل چارپنتیر" دو تن از مطرح‌ترین دانشمندان دنیا در این حوزه به شمار می‌آیند. اکنون متخصصان علوم زیست شناسی می توانند به وسیله ی سیستم کشف شده توسط دودنا و همکارش تغییرات دقیقی را روی انواع DNA اعمال کنند.

دودنا در مصاحبه‌ای عنوان کرده است: "از چهار سال پیش که نتایج یافته‌های خود را منتشر کردیم، آزمایشگاه‌های زیادی در سراسر دنیا از این تکنولوژی برای برنامه‌های کاربردی خود در مورد حیوانات، گیاهان، انسان ها، قارچ ها و دیگر باکتری‌ها استفاده کرده‌اند."

وقتی یک باکتری تحت حمله قرار می‌گیرد، نوعی ماده‌ی ژنتیکی تولید می‌کند که منطبق بر توالی ژنتیکی ویروس مهاجم است. این ماده‌ی ژنتیکی به دنبال پروتئینی به نام Cas9 قرار دارد که می‌تواند DNA ویروس را قفل کرده و سپس آن را شکسته و غیر فعال کند.

در حال حاضر دانشمندان موفق شده‌اند که با الگوبرداری از همین روند، هر نوع DNA موجود را وارد، تعمیر یا حذف کنند. طبیعتا تغییر یک بخش کلیدی از بین میلیاردها ترکیب شیمیایی سازنده‌ی DNA یک سلول کار فوق‌العاده حساسی است. مهم‌تر از همه این که روش کشف شده سریع و ارزان است. از این رو این فناوری توانسته است که به انواع پژوهش‌های مربوط به علم ژنتیک سرعت ببخشد. این پژوهش‌ها شامل ساخت مدل‌های ویرایش شده‌ی ژن‌های حیوانی با استفاده از ژن‌های مربوط به بیماری‌های انسان است. ضمن این که مطالعه در جهش های مربوط به بروز بیماری را در بر می‌گیرد.

در ادامه این پرسش مطرح می‌شود که چه زمانی می‌توانیم شاهد نقش درمانی نتایج حاصل از CRISPER باشیم و این روش به چه صورت امکان پذیر است؟

با توجه به این که عمر زیادی از این فناوری نگذشته است جای تعجب نیست که اقدامات درمانی بیماران در مراحل آغازین باشد. با این حال برنامه‌ریزی‌هایی در این خصوص در دست اجرا است. در حال حاضر شرکت "ادیتاس مدیسین" (Editas Medicine) در حال ویرایش یک ژن نادر مادرزادی به نام Leber congenital amaurosis  (LCA10) است که موجب اختلال در عملکرد شبکیه‌ی چشم و به دنبال آن نابینایی می‌شود. جهش این ژن موجب از دست رفتن تدریجی سلول های گیرنده ی نور در چشم می‌شود.

درمان سرطان
چندین شرکت زیست فناوری به تازگی برپا شده‌اند که امیدوار هستند تا با استفاده از فناوری CRISPER بتوانند درمان بالینی را انجام دهند.

درمان سرطان با ویرایش ژن ها

در حال حاضر این شرکت‌ها قصد دارند تا با بهره‌گیری از CRISPER کارآیی لنفوسیت تی را افزایش دهند. لنفوسیت تی یکی از انواع سلول های مربوط به سیستم ایمنی بدن است. موارد مربوط به اختلالات خون و سیستم ایمنی بدن از دیگر اهداف بالقوه‌ی این شرکت ها هستند.

یکی از نگرانی هایی که برای عملی کردن روش CRISPER در درمان سرطان وجود دارد دعوای دو تیم تحقیقاتی در مورد ثبت این پتنت است. یک طرف تیم تحقیقاتی پرفسور دودنا قرار دارد و طرف دیگر یک گروه تحقیقاتی مستقر در بوستون، ماساچوست است.

البته بعید به نظر می‌رسد که قوانین مربوط به ثبت اختراع، محققان را از به کار گیری روش CRISPER منع کنند اما همین مسئله باعث می‌شود که تاثیرات عمیقی بر موارد مالی این فناوری نوظهور بر جای بگذارد.

دو شکل دیگر ویرایش ژنی قبلا به صورت بالینی انجام شده است.

سال گذشته از تکنیکی به نام TALEN در درمان سرطان در بیمارستان "اورموند استریت" لندن استفاده شد."لیلا ریچارد" بیمار مبتلا به سرطان خون بود که روش‌های قبلی نتیجه‌ای در درمان او نداشت. او نخستین کسی بود که بیماری اش با روش ویرایش ژنی درمان شد.

اولین بار استفاده از روش ویرایش ژنی با تکنیکی به نام ZFN در کالیفرنیا انجام شد. سلول‌های ایمنی خون حدود ۸۰ بیمار مبتلا به HIV به عنوان نمونه برداشته شد.

پس از آن دانشمندان، ژنی به نام CCR5 را حذف کردند تا مانع از ورود HIV به داخل سلول شوند. این نوع درمان، بر پایه‌ی جهش ژنی نادر است که به سیستم ایمنی بدن بعضی از افراد کمک می‌کند تا به صورت طبیعی عمل کند.

یکی از داوطلبان این آزمایش "مت چاپل" ۵۲ ساله بود که بیشتر دوران بزرگسالی خود را با HIV سپری کرده بود. وی به مدت دو سال با روش ویرایش ژنی تحت درمان قرار گرفت تا سیستم دفاعی بدنش به حالت عادی برگردد.

با وجود این که نتیجه گیری از یافته‌های حاصل از این آزمایش‌های کوچک کمی عجولانه به نظر می‌رسد، باز هم می‌توان به این روش‌ها امیدوار بود.

این روش درمانی ایدز توسط شرکت سانگمو بیوساینس (Sangamo Biosciences) واقع در ریچموند، کالیفرنیا طراحی شد که مجوز انحصاری از فناوری ZEN را دارد. در حال حاضر این شرکت روی درمان اختلال لخته شدن خون در بیماران هموفیلی آغاز به کار کرده است ضمن این که روی درمان بیماری بتا تالاسمی هم تمرکز دارد.

چالش برانگیزترین بخش ویرایش ژنی مربوط به اعمال تغییر در سلول‌های زایا (germline) است که منجر به تغییرات ژنی در نسل بعد می‌شود. با استناد به این نظریه، امکان ویرایش DNA جنین در درمان بیماری‌هایی چون هانتینگتون یا فیبروز کیستیک فراهم می‌شود.

جنین انسان
هنوز هیچ دانشمندی روش ویرایش ژنی را برای جنین پیشنهاد نکرده است. با این حال گروه‌های تحقیقاتی مختلفی مشغول مطالعات اولیه روی این موضوع هستند. ضمن این که انگلستان اولین کشوری است که مجوز تحقیقات در زمینه‌ی ویرایش ژنی را به طور رسمی تایید کرده است.

این تحقیقات در موسسه‌ی فرانسیس کریک (Francis Crick) در لندن انجام خواهد شد. فرانسیس پس از گشایش کریک بزرگ‌ترین آزمایشگاه زیست‌پزشکی در اروپا خواهد بود که در زمینه‌ی ویرایش ژنی فعالیت دارد.

یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی "کتی نیاکان" (یکی از ۱۰۰ چهره‌ی تاثیرگذار مجله‌ی تایم) قصد دارد تا از روش CRISPER برای ویرایش ژنی جنین استفاده کند. این تیم قصد دارد تا به بررسی آن دسته از عیوب ژنتیکی بپردازد که موجب سقط جنین مکرر و ناخواسته‌ی بعضی از زنان می‌شود. بررسی جنین‌ها فقط تا چند روز مجاز خواهد بود.

نیاکان می‌گوید: "امیدوارم که این تحقیقات بینشی واقعا حیاتی در توسعه و پیشرفت بشریت فراهم کند. من فکر می‌کنم دستاورد این تحقیقات کمک خواهد کرد که فرآیند لقاح مصنوعی (IVF) بهبود پیدا کند و نوزادان سالم بیشتری متولد شوند."

نگرانی های اخلاقی
با این حال زمزمه های شروع این تحقیقات، زنگ هشدار انجمن ژنتیک مارکی دارنوفسکی سان فرانسیسکو را به صدا در آورده است.

تحقیقات در رابطه با ویرایش ژنی جنین به اندازه‌ی کافی کنترل شده نیست

نیاکان معتقد است که تحقیقات در رابطه با ویرایش ژنی جنین به اندازه‌ی کافی کنترل شده نیست و هر گروهی می‌تواند در آزمایشگاه های موجود دست به ویرایش ژنی نوزادان بزند.

وی در ادامه می‌گوید: "والدین ثروتمند زیادی حاضر خواهند شد که بابت ارتقای فرزندان خود هزینه های مربوط به ویرایش ژنی را پرداخت کنند." از این رو ظهور این فناوری می‌تواند به نابرابری ها و تبعیض های موجود در جهان دامن بزند."

برخی از دانشمندان مطرح هم در ارتباط با امکان سوء استفاده‌های بالقوه از این تکنولوژی ابراز نگرانی کرده‌اند چرا که نوعی روش برای ویرایش نژادی تلقی می‌شود که می‌تواند به ایجاد تبعیض ژنتیکی منجر شود.

پرفسور دودنا هم درباره‌ی کابوس خود می‌گوید: "خواب دیدم که در اتاقی تاریک هستم و مردی پشت به من نشسته است. وقتی رویش را به سمت من برگرداند با وحشت چهره‌ی هیتلر را دیدم. او از من مشتاقانه خواست تا در مورد این فناوری با او وارد گفتگو شوم تا بتواند از آن استفاده کند."

دودنا خاطر نشان می‌کند که با وجود سختی هایی که برای کنترل استفاده از تکنولوژی CRISPER وجود دارد، باید به دنبال راه حلی برای این قضیه بود. هدف ما وعده و رویاپردازی نیست. با این حال احساس می‌کنم این فناوری در درمان بیماری ها موثر خواهد بود و پزشکان و دانشمندان می‌توانند به آن جامه‌ی عمل بپوشانند.

منبع : bbc - faradeed.ir

منبع مطلب : www.beytoote.com

مدیر محترم سایت www.beytoote.com لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

آیا ژن زیبایی وجود دارد و می‌توان آن را تغییر داد؟

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، زیبایی یکی از بزرگ‌ترین نعمت‌های خداوند است. درست است که هر جامعه‌ای زیبایی را در چیز‌های مختلفی می‌دانند، اما به طور کلی همه افراد بر زیبایی کلی اتفاق نظر دارند. 

بیشتربخوانید: نه به معلولیت با آزمایشات ژنتیکی

بررسی وجود ژن زیبایی

داشتن زیبایی در چهره و اندام می‌تواند به عنوان یک موهبت طبیعی تلقی شود. زیبایی می‌تواند در میزان موفقت شغلی، اجتماعی و عاطفی فرد نقش مهمی بازی کرده و در افزایش اعتماد به نفس تاثیر به سزایی بگذارد.

استاندار‌های زیبایی در هر دوران و فرهنگی متفاوت است و حتی در زمان، مکان و فرهنگ یکسان نیز افراد نظرات متفاوتی در مورد زیبایی دارند.

به همین علت جمله «زیبایی در نگاه بیننده است» کاملا درست است. اما برخی افراد در اعصار و فرهنگ‌های گوناگون همواره زیبا شمرده می‌شوند.

دانش ما از زیبایی چندان زیاد نیست چرا که عوامل زیادی از قبیل: سابقه خانوادگی، محیط زندگی، تغذیه و امکانات رفاهی بر زیبای افراد اثر می‌گذارند.

گروهی از محققان دانشگاه ویسکانسین-مدیسن ایالات متحده آمریکا با بررسی ژنوم ۴،۳۸۳ فرد تلاش کردند تا ژن زیبایی و ژن‌های احتمالی مرتبط با جذابیت چهره را شناسایی کنند. نتایج تحقیق آن‌ها در مجله علمی پلاس ژنتیک منتشر شده است.

آن‌ها دو جایگاه کروموزومی (لوکوس) در توالی چند ژن خاص شناسایی کردند که با مسائل تولید مثلی و سنتز هورمونی مرتبط است. این دانشمندان گمان می‌کنند که زیبایی صورت با این ژن‌ها رابطه دارد.

همچنین آنان دریافتند به ژن‌های مرتبط با شاخص توده بدنی در زنان و ژن‌های مرتبط با چربی خون در مردان نیز با زیبایی صورت رابطه دارد.

آیا می‌توان ژن زیبایی را تغییر داد؟

گرچه به نظر می‌رسد توالی ژنی می‌تواند بر جذابیت چهره و بدن اثر بگذارد، اما ژنتیک تنها عامل موثر بر زیبایی نیست. عوامل محیطی مانند شرایط زندگی از جمله تغذیه سالم، ورزش، عدم استعمال دخانیات و مراقبت‌های پیوسته پوستی نقش مهمی در میزان جذابیت چهره و بدن ایجاد می‌کنند.

شناسایی ژن زیبایی می‌تواند به شناخت بهتر از جنبه‌های فیزیولوژیکی بدن انسان منجر شود. گرچه امید آن می‌رود که در آینده انسان به توانایی دستکاری ژنتیکی دست یابد، اما در حال حاضر امکان ایجاد تغییر در ژن‌ها وجود ندارد.

زیبایی و جذابیت ظاهری علاوه بر اثراتی که بر زندگی فردی و جمعی انسان‌ها دارد به عنوان یکی از شاخص‌های مهم در فرگشت مطرح است. نه تنها در انسان بلکه در سایر جانوران جذابیت ظاهری عامل موثری در بالا رفتن احتمال جفت‌گیری و تداوم نسل است.

از آنجایی که ساز و کار طبیعت در پی آن است که ذخیره ژنی موجودات را بهبود بخشد، انتخاب طبیعی به دنبال غربال کردن موجودات سالم‌تر و قوی‌تر در میان گونه‌های جانوری است تا نسل آن‌ها تداوم یابد.

به این ترتیب به نظر می‌رسد که زیبایی با ژن‌هایی مرتبط با سلامت و قدرت بدن جانوران رابطه دارد. با این حال، محققان درک بسیار کمی از جذابیت فیزیکی مربوط به ژن‌ها دارند و تحقیقات همچنان ادامه دارد.

بد نیست بدانید کدام ژن هایمان را از پدر و کدام را از مادر خود به ارث می‌بریم؟

اگر تا به حال از کسی شنیده اید که درست مثل مادرتان هستید، باید بدانید که این جمله کاملاً درست نیست. در حقیقت، ما (به ویژه زنان) بیشتر شبیه پدر خود هستیم تا مادر خود. علاوه بر این، تئوری‌ای مطرح شده که بیان می‌کند سبک زندگی پدر پیش از بسته شدن نطفه‌ی جنین، یعنی رژیم غذایی و احوالات او، اساس سلامت آینده‌ی فرزند او را تشکیل می‌دهد. در ادامه می‌خواهیم ببینیم در میان ویژگی‌های ژنتیکی و ژن ها، ما کدام یک را از پدر خود و کدام یک را از ماد خود به ارث می‌بریم.

بررسی ژن زیبایی

جنسیت

جنسیت فرزند آینده به پدر بستگی دارد، به اینصورت که فرزند همیشه از مادر کروموزوم X. را می‌گیرد و از پدر یا کروموزوم X. را دریافت می‌کند (که در نتیجه دختر خواهد شد) و یا کروموزوم Y. را (که بنابراین پسر خواهد شد).

وضعیت دندان‌ها

اگر پدری مشکلات دندانی زیادی داشته باشد، به احتمال قوی فرزندان او هم دچار مشکلات دندانی خواهند بود. گرچه فرم و اندازه‌ی دندان‌ها می‌تواند هم از پدر و هم از مادر به فرزندان به ارث برسد، اما ژن‌های پدر غالب هستند.

هوش

کروموزوم‌های X. حامل ژن‌هایی هستند که به هوش مرتبط هستند. به همین دلیل است که پسر‌ها هوش شان را از مادرشان به ارث می‌برند. دختر‌ها هوش شان را هم از پدر و هم از مادر به ارث می‌برند. با این حال، تنها تا ۴۰ درصد از هوش مادر به فرزندان به ارث می‌رسد و مابقی آن را فرزندان در طول زندگی شان کسب می‌کنند؛ بنابراین هیچ چیز به اندازه‌ی سختکوشی تأثیر ندارد.

استعداد ابتلا به بیماری‌های روانی

با بالا رفتن سن، کیفیت اسپرم کاهش پیدا می‌کند. به همین دلیل ممکن است از پدر و مادر‌های مسن، ژن‌هایی جهش یافته به فرزندان آن‌ها منتقل شود. این مسأله ریسک ابتلا به بیماری‌های روانی، اوتیسم، بیش فعالی یا اختلال دو قطبی را افزایش می‌دهد. همچنین، مردانی که بعد از ۴۵ سالگی بچه دار می‌شوند، احتمال خودکشی و مشکلات یادگیری در فرزندان آن‌ها بیشتر است.

استعداد ابتلا به هموفیلی و اوتیسم

یکی از مشهورترین مبتلایان به بیماری هموفیلی در تاریخ، الکسی نیکلایویچ، تزار روسیه بود. ویکتوریا، ملکه‌ی بریتانیا ژن بیماری هموفیلی را داشت و آن را برای بعضی از فرزندان، نوه‌ها و نتیجه هایش به ارث گذاشت.

رنگ چشم‌ها

در میان رنگ چشم ها، قهوه‌ای ژن غالب است؛ بنابراین اگر یکی از والدین (به ویژه پدر) چشم‌های تیره و دیگری چشم‌های آبی یا سبز داشته باشد، رنگ چشم‌های فرزند آن‌ها به احتمال زیاد قهوه‌ای خواهد بود. احتمال آبی شدن رنگ چشم‌های فرزندتان صفر نیست، اما این اتفاق تنها در صورتی می‌افتد که پدر یا مادر حامل ژن رنگ چشم آبی باشد.

چال صورت

چال صورت یک ژن مغلوب است. اگر دست کم یکی از والدین چال صورت داشته باشند، ممکن است که فرزند آن‌ها هم چال صورت داشته باشد.

مو‌های فر

موی فر واقعا زیبا است و بسیاری از مادر‌ها آرزوی داشتن فرزندی با مو‌های فر را دارند. اما بر خلاف آنکه موی فر ژن غالب محسوب می‌شود، حتی اگر یکی از والدین هم این ویژگی را داشته باشد، به این معنی نیست که فرزند آن‌ها هم حتما موی فر خواهد داشت.

منبع: اقتصادنیوز

انتهای پیام/

آیا وجود ژن زیبایی حقیقت دارد؟

منبع مطلب : www.yjc.ir

مدیر محترم سایت www.yjc.ir لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.