پرنده ای که با نوکش تنه درختان را سوراخ میکند

پرنده ای که با نوکش تنه درختان را سوراخ میکند را از سایت اسک 98 دریافت کنید.

پرندگان ایران

خانواده دارکوب

Family Picidae

پرندگانی هستند درخت‌زی با منقاری قوی و نوک‌تیز که با آن تنه درختان را سوراخ می کنند .

زبان آنها خیلی دراز است و پاهای قویی دارند که دو انگشت آن در جلو و دو انگشت در عقب قرار دارد . دم آنها محکم است و هنگام بالا رفتن از درخت از آن به عنوان تگیه‌گاه استفاده می کنند . پرندگانی تک‌زی هستند ؛ پروازی پرتوان و موجی دارند ، نر و ماده آنها همشکل نیست . بیشتر نرها روی سرشان یک قسمت قرمز رنگ دارند . در سوراخ‌هایی که در تنه درخت ایجاد می کنند آشیانه می سازند . از حشرات ، میوه‌ها و مغز دانه‌ها و شیره درختان تغذیه می کنند .

دارکوب راه راه

انگلیسی : Wryneck

فرانسوی :Torcol fourmilier

لاتین : Jynx torquilla

مشخصات :

16 سانتی‌متر ؛ نر و ماده همشکل. با اینکه منسوب به دارکوب‌ها است ولی ظاهر و رفتارش ببیشتر شبیه پرندگان گنجشکسان می باشد . از فاصله دور بنظر قهوه‌ای مایل به خاکستری یکدست می‌آید ، با سطح شکمی کمرنگتر . از نزدیک پر و بالش با خطوط موجدار ، شبیه شبگردها است . سطح پشتی و دم دراز آن ( که در انتها گرد می باشد ) راهراه نزدیک بهم خاکستری ، قهوه‌ای و نخودی دارد . سطح شکمی آن نخودی رنگ است با نقش شطرنجی قهوه‌ای مایل به خاکستری . پاهای آن مانند دیگر دارکوب‌ها دو انگشت در جلو و دو انگشت در عقب دارد . پرهای تارکش گاهی سیخ می شود . بیشتر از آنکه خودش دیده شود ؛ صدایش به گوش می‌رسد . روی زمین تغذیه می کند و در حالی که دم را بالا نگهداشته است ، جست‌های کوتاه می زند .هم روی شاخه‌ها می نشیند و هم مانند دارکوب‌ها به تنه درخت‌ها می چسبد . پروازش موجی است و بیشتر شبیه چکاوکی با دم بلند بنظر می آید .

زیستگاه :

باغ‌ها ، میوه‌زارها ، پارک‌ها و ردیف درخت کنار مزارع . در سوراخ‌های موجود در تنه درختان و شکاف ساختمان ها و امثال آن آشیانه می سازد .

پراکندگی :

دارکوب راهراه از جمله پرندگانی‌ست که در گذشته نچندان دور ، در تابستان‌ها به تعداد کم دیده می‌شده و   به‌صورت مهاجر عبوری ازپراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار بوده ، تقریبا در همه جای ایران دیده می‌شده ؛ اما در حال حاضر اطلاع دقیق و مستندی از تعداد و وضعیت پراکندگی این پرنده در دسترس نیست .

دارکوب سبز

انگلیسی :Green Woodpecker

فرانسوی :Pic vert

لاتین :Picus viridis

مشخصات :

31 سانتی‌متر ؛ دارکوبی است بزرگ با سطح پشتی سبز تیره ، سطح شکمی سبز مایل به خاکستری کمرنگ و تارک قرمز که دمگاه و قسمت پایین پشت آن زرد رنگ می‌باشد . طرفین سر و نوار شاربی خیلی پهنی دارد که وسط آن قرمز می باشد . پرنده نابالغ کمرنگ‌تر است و به طور مشخص خال‌خال و رهراه است. اغلب روی زمین می نشیند و از مورچه‌ها تغذیه می کند . با بدنی قائم و به‌طور آهسته روی زمین جست می‌زند . پروازش موجی و پردامنه است و بین هر حرکت بالا رفتن ، بال‌بسته‌روی‌های نسبتا طولانی دارد ( رجوع شود به دارکوب سبز راهراه )

زیستگاه :

جنگل‌های برگ‌ریز ، پارک‌ها ، کشتزارها ، زمین‌های غیر محصور با درخت‌های پراکنده . در سوراخ‌هایی که در درختها ایجاد می کند ، آشیانه می سازد .

پراکندگی :

دارکوب سبز از جمله پرندگان بومی ایران و از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار است .

دارکوب سبز راه راه

انگلیسی : Scaly-bellied Woodpecker

فرانسوی :Pic ecaille

لاتین : Picus squamatus

مشخصات :

33 سانتی‌متر ؛ از نظر شکل ظاهری شبیه دارکوب سبز ، ولی اندکی بزرگتر است . سطح پشتی آن سبز رنگ می باشد که در ناحیه دمگاه به زردی می گراید . بال‌هایش قهوه‌ای مایل به زردرنگ و مشخص ، و دم آن دارای راهراه‌ عرضی قهوه‌ای و سفید است . سطح شکمی سفید مایل به سبز با نقوش فلسی سیاهرنگ روی پهلوها و قسمت پایین شکم می باشد . نوار شاربی سیاه و سفید واضح و نوار چشمی سفید دارد . تارک در پرنده نر قرمز روشن و در پرنده ماده سیاه است . رفتارش شبیه دارکوب سبز است و اغلب روی زمین از مورچه و موریانه تغذیه می کند .

زیستگاه :

جنگل‌های برگ‌ریز تنک . باغ‌های میوه و مناطق باز با درخت‌های پراکنده تا ارتفاع سه‌هزار متر . در سوراخ تنه درختان آشیانه می‌سازد .

پراکندگی :

بنا به گزارش Zarudnyدارکوب سبز راه راه ، در شمال خراسان و به ندرت در سیستان زادوولد می کرده است ولی اخیرا در این مورد گزارشی در دست نیست .

دارکوب سیاه

انگلیسی :Black Woodpecker

فرانسوی :Pic noir

لاتین :Dryocopus marius

مشخصات :

45 سانتی‌متر ؛ از همه دارکوب‌ها بزرگتر و تقریبا به اندازه کلاغ است ، با پر و بال سیاه یکدست . تارک پرنده نر قرمز و تفقریبا کاکلی است ، ولی پرنده ماده فقط یک لکه قرمز در پشت سر دارد . چشم‌هایش زرد است و منقاری کمرنگ دارد . دارکوب سیاه پروازی آرام و موجی دارد .

زیستگاه :

جنگل‌های کهن در نواحی کوهستانی . آشیانه‌اش را که به شکل سوراخی بیضوی و خیلی بزرگ است در تنه درخت ( گاهی در ارتفاع زیاد ) می سازد .

پراکندگی :

دارکوب سیاه پرنده‌ای‌ست بومی و در گذشته نچندان دور از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار بوده است ، و اما در حال حاضر اطلاع دقیق و مستندی از وضعیت تعداد و پراکندگی آن در دسترس نیست .

دارکوب خالدار بزرگ

انگلیسی :Great Spotted Woodpecker

فرانسوی :Pic epeiche

لاتین :Dendrocopos major

مشخصات :

22 سانتی‌متر ؛ خیلی کوچکتر از دارکوب سبز و خیلی بزرگتر از دارکوب کوچک است . به‌وسیله پشت سیاه ، پرهای سفید شانه و پوشپرهای زیر دمی قرمز از دارکوب کوچک تشخیص داده می‌شود . ( سطح پشتی دارکوب کوچک منظره راهراه عرضی دارد ) روی گونه سفید آن یک نوار عرضی سیاه و ممتد دیده می‌شود . سطح شکمی آن سفید یا شیر قهوه‌ای کمرنگ و یکدست است به‌جز بخش عقبی شکم و پوشپرهای زیر دم که قرمز رنگ می باشد . پرنده نر یک لکه پس سری به رنگ قرمز دارد ، ولی پرنده نابالغ ( در هر دو جنس ) تمام تارکش قرمز است . . دارکوب خالدار خالدار بزرگ پرنده‌ای‌ست که به ندرت بر روی زمین تغذیه می کند ( رجوع شود به دارکوب سر سرخ ، دارکوب باغی ، دارکوب بلوچی و دارکوب بال سفید )

زیستگاه :

بیش از دارکوب سبز به باغ‌ها و درخت‌زارها بستگی نشان می دهد .

پراکندگی :

با توجه به این امر که از تعداد و وضعیت پراکندگی امروز آن اطلاع کاملا دقیقی وجود ندارد ، دارکوب خالدار بزرگ ؛ پرنده‌ای ‌ست بومی ایران و می تواند از پراکندگی نسبتا فراوانی برخوردار بوده باشد .

خانواده دارکوب از تعداد گونه‌های متعددی تشکیل شده

و به دلیل دسترسی آسانتر و راحت تر مطالب و عکسها ، مطالب به دو صفحه تقسیم شده است

چنانچه اطلاعات مستند و اخبار جدیدی از پراکندگی و وضعیت پرندگان ایرانی در دست دارید

از طریق ارسال ایمیل ما را هم مطلع کنید .

کلیه حقوق این وبلاگ شامل علائم و مطالب متعلق به وب سایت رسمی پرندگان ایران می باشد .

استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع بلامانع است .

All Rights Reserved 2007-2008 © by: tboi1.ir

منبع مطلب : www.iranian-bird.blogfa.com

مدیر محترم سایت www.iranian-bird.blogfa.com لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

دارکوب

دارکوب

​

دارکوب(Dendrocopos minor)از خانواده‌ی(Picidae). پرندگانی هستند درخت‌زی با منقاری قوی و نوک‌تیز که با آن تنه‌ی درختان را سوراخ می‌کنند. بال آن‌ها خیلی دراز است. پاهایی قوی دارند که دو انگشت آن در جلو و دو انگشت آن در عقب قرار دارد. دم آنها محکم است و هنگام بالا رفتن از درخت، از آن به‌عنوان تکیه‌گاه استفاده می‌کنند. این پرندگان تک‌زی هستند و نر و مادهٔ آنها معمولاً هم‌شکل نیست و بیشتر نرها روی سرشان یک قسمت قرمز رنگ دارند. دارکوب‌ها پروازی پرتوان و موجی دارند و در سوراخ‌هایی که در تنه‌ی درخت‌ها ایجاد می‌کنند زندگی می‌کنند.[۱] تنها وسیله‌ای که می‌توانند برای خانه‌سازی به‌کار برند، منقار است، بنا بر این کار لانه‌سازی هفته‌ها به طول می‌انجامد.[۲]

دکتر مکری در کتاب فرهنگ نام‌های پرندگان، دارکوب را ذیل دارتَقینه شرح می‌دهد:

«(دارتقینه = دارکوب.) نام دیگر این پرنده در لهجه‌ی کرمانی مکری دارَسْمَه است. جزء اول این نام‌ها «دار» به معنی درخت است و جزء دوم «تقنه» و «تقینه»، به معنی با منقار روی چیزی زدن برای سوراخ کردن؛ و نیز «دارسمه» مرکب از «دار» و «سمه» است «سمه» بمعنی سوراخ کردن به‌وسیله‌ی چیز تیز است.[۳]

در دواوین شعری و کتب دیگر نامی از دارکوب نیافتیم، شاید به نام دیگری معروف بوده و یا شاید برای شاعران چندان جذابیتی نداشته است؛ اما از چشم نگارگران قلمدان‌ساز و طراحان قالی دور نمانده است. در این قلمدان نقش دو پرنده دیده می‌شود که هر دو کاکل، زیر تنه‌ی نخودی رنگ، منقار دراز، گردن کوتاه و پر و بال رنگی دارند.

با این مشخصات این دو پرنده به احتمال زیاد از خانواده‌ی دارکوب ها هستند. در قالی کاشان متعلق به موسسه کتابخانه و موزه ملی ملک نیز تصویر دو دارکوب با رنگ غیرمتعارف سرخ به قرینهٔ هم دیده می‌شود.

در میان معاصرین شیون فومنی در شعری با نام «روستای آدمی» تصویری از دارکوب دارد:

«یکریز می کوبد.

چه می‌سراید

این دارکوب پیر؟

در گاوچرِ غروب

نگاهش

          مادیانی یله است

                              پنداری.

توکای جوان امّا

چنین نمی انگارد.

با سرودش

سازها شهری شده‌اند،

سوزها جهانی.

آه ...

روستای آدمی

روستای بزرگ تر از قصّه های بومی

قصّه های بومی زمین».<شیون فومنی>

[۱]- اسکات، درک. پرندگان ایران. ترجمه‌ی محمدحسین مروج همدانی، علی ادهمی میرحسینی و اسکندر فیروز. تهران: ابن سینا، ۱۳۴۷، ص ۲۱۵.

[۲]- مور، لئونارد. دایره‌المعارف طبیعت. مترجم بهروز باصری.تهران: انتشارات مجله‌ی علم و زندگی، ۱۳۶۰، ص ۲۳.

[۳]- مکری، محمد. فرهنگ نام‌های پرندگان در لهجه‌های غرب ایران (لهجه کردی) و تطبیق آنها با نام‌های فارسی و لهجه‌های دیگر محلی ایران. تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۱، ص ۶۷.

منبع مطلب : malekmuseum.org

مدیر محترم سایت malekmuseum.org لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

دارکوب ، پرنده ای با نوک قوی + انواع دارکوب

دارکوب یکی از پرندگان نوک تیزی است که انواع مختلفی دارد. آسمونی در این بخش به معرفی دارکوب و انواع دارکوب می پردازد. از شما عزیزان دعوت می کنیم تا پایان ما را همراهی کنید.

ظاهراً این گروه از پرندگان با توکانها تفاوت دارند اما جزو خانواده‌های نزدیک به هم هستند هر دوی این پرندگان دارای پاهایی هستند که 2 چنگال به سمت جلو و 2 چنگال به سمت عقب دارند وقتی پرواز می‌کنند بال‌هایشان را به سرعت به هم می‌زنند و در نتیجه در هنگام حرکت در هوا بالا و پایین می‌شوند.

در حدود بیش از 200 گونه دارکوب در جهان وجود دارد. دارکوب‌ها تقریباً در هر جا که درخت باشد دیده می‌شوند.

دارکوبها منقارهای نیرومندی دارند که برای سوراخ کردن پوست درختان و جستجوی حشرات به کار می‌برند آن‌ها طعمه‌های خود را به وسیله زبان بلند که دارای نوک چسبناکی است از مخفیگاهشان بیرون می‌کشند. محققان چینی دریافته‌اند بدن دارکوب 99 درصد انرژی ناشی از ضربه‌ها را به عنوان «انرژی کرنشی» (ارتجاعی) ذخیره می‌کند.

دارکوب ها پرندگانی هستند که روی درختان بلند زندگی می کنند . در حدود 200 گونه دارکوب در جهان وجود دارد . دارکوب ها تقریبا در هر جا که درخت باشد دیده می شوند . منقاری قوی و نوک تیز دارند که با آن تنه درختان را سوراخ می کنند . زبان آنها خیلی دراز است و پاهای قوی دارند که دو دارکوبانگشت آن در جلو و دو انگشت در عقب قرار گرفته . دم آنها محکم است و هنگام بالا رفتن از درخت از آن به عنوان تکیه گاه استفاده می کنند همچنین پرندگانی هستند که تنها زندگی می کنند ، پروازی پرتوان و موجی دارند یعنی وقتی پرواز می کنند بال هایشان را بسرعت به هم می زنند و در نتیجه هنگام حرکت در هوا بالا و پایین می شوند .

بیشتر این پرندگان روی سرشان یک قسمت قرمز رنگ دارند و در سوراخ هایی که در تنه درختان ایجاد می کنند آشیانه می سازند . دارکوب ها از منقاری های نیرومندشان برای سوراخ کردن پوست درختان و جستجوی حشرات استفاده می کنند . آنها طعمه های خود را به وسیله زبان بلند که دارای نوک چسبناکی است از مخفیگاهشان بیرون می کشند و غیر از حشرات از مغز دانه ها و شیره درختان هم تغذیه می کنند .

انواع دارکوب:

برخی از تیره‌ها و سرده‌ها

منبع مطلب : www.asemooni.com

مدیر محترم سایت www.asemooni.com لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.